براى انتخاب همسر و عقد ازدواج ابتدا از خداوند طلب خير نما، سپس دو ركعت نماز خوانده و ثناى خداوند توانا و بلند مرتبه را گفته و پس از آن اين دعا را بخوان:
 «اللّهمّ إنّي أريد أن أتزوّج، اللّهمّ فقدّر لي من النّساء أعفّهنّ فرجا و أحفظهنّ لي في نفسها و مالي، و أوسعهنّ رزقا، و أعظمهنّ بركة، و اقض لي منها ولدا صالحا تجعله لي خلفا صالحا في حياتي و بعد موتي».
 «خداوندا، من می ‏خواهم همسر انتخاب‏ كنم. خداوندا، با عفت‏ ترين زنان را بر من مقدّر فرما، و آنكه بهتر خود را و مال مرا بر من حفظ می ‏كند، و آنكه روزيش بيشتر، و بركتش فراوان‏تر است. خداوندا توسط او فرزند شايسته بر من قرار ده كه در زمان زندگى و پس از مرگ من جانشين شايسته‏اى برايم باشد».
مناسب است كه در انتخاب همسر دقّت نمايى و با فضيلت ‏ترين زنان را انتخاب كنى، و از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله نقل شده است كه: «زنانى كه از همه صورتشان زيباتر و مهريه‏شان كمتر است بهترين زنان امت من هستند».
و از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه فرمود: «زنان بر چهار قسم ‏اند: برخى آنان باران بهارى هستند، و برخى دارا و رشيدند، و برخى چماقى اندوه بار، و برخى خائن و شپشو هستند».
برخى از علماء در توضيح اين حديث گفته اند:
باران بهارى، به زنانى گفته می ‏شود كه در حالى كه فرزند شير می ‏دهند حامله به فرزندى ديگر باشند.
دارا و رشيد، زنى است كه خوبيهاى او فراوان باشد.
چماق اندوهبار، زنى است كه با همسر خود بداخلاقى می ‏كند.
خائن و شپشو، زنى است كه براى شوهرش چون عسل شپش دار است و چنان اين حشره گريبان لقمه او را گرفته كه نمی ‏تواند آن را از خود جدا كند. و اين تشبيه كردن زن خائن به عسل شپش دار ضرب المثلى است در ميان عربها.
و طبق روايتى ديگر امام صادق عليه السلام- به كسى كه با او در باره ازدواج مشورت نمود- فرمود: «دقّت كن خودت را كجا قرار می ‏دهى، و چه كسى را شريك مال خود قرار داده و او را بر دين و اسرار و امانت‏هاى خودت مطلع می ‏نمايى، اگر بايد ازدواج كنى پس با دوشيزه كه به خوبى و خوش اخلاقى شناخته شده باشد ازدواج كن.
آگاه باش اخلاق زنان متفاوت است.
برخى از آنان بهره نيكو و برخى عذاب دلند.
بعضى از زنان چون هلال ماه بوده كه براى شوهر خود بدرخشد، و برخى از آنان چون ظلمتند.
هر مردى كه زن نيكو بيابد سعادتمند می‏گردد.
و مردى كه كلاه سر او برود به هيچ وجه قابل جبران نخواهد بود.
و زنان سه قسم ‏اند:
1- زنى كه فرزند آورده و مهربان است، كمك شوهر خود بر دنيا و آخرت اوست.
2- زنى كه نازا بوده، نه زيبايى داشته و نه اخلاق، و در هيچ كار خوبى ياور شوهر خود نيست.
3- زنى كه سر و صدايش زياد و پر رفت و آمد و سخن چين بوده، نيكى زياد را كم می شمرد، و اندك را نمی ‏پذيرد».
 پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود: «با زنانى كه چشمشان نيلگون است ازدواج كنيد كه در آنان بركت است».
و امير المؤمنين عليه السلام فرمود: «با زنانى كه رنگشان گندمگون بوده و قسمت پايين بدنشان بزرگ و قدشان متوسط است ازدواج كنيد، كه اگر آنها را نخواستيد مهريه آنان بر من است».
و هر گاه رسول خدا می ‏خواست با كسى ازدواج كند يك زن می ‏فرستاد تا او را ببيند و به او می ‏فرمود: «گردن او را بو كن اگر بوى آن خوب بود معلوم می ‏شود اخلاق و آداب و رسوم او نيز خوب است و اگر اندام زنانگى او چاق بود دوشيزگى او نيز خوب است».
و ازدواج با دوشيزگان مستحب است، آنان دهانشان خوشبوتر و بوى بد را از خود دوركننده و اخلاقشان بهترين اخلاق است و زودتر بچه‏ دار می ‏شوند.
از ازدواج با كسى كه اصالت خانوادگى ندارد پرهيز كن، اينان سبزى بر مزبله ‏اند كه پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله از ازدواج با آنان نهى كرده است.
و زنان ديندار و با پدر و مادر خوب را براى ازدواج انتخاب كن.